Sinds de vorige blog leek het alsof de autoritten voor iedereen draaglijker werden. Met de nadruk op leek, want sommige ritten waren nog aardig doorbijten. In ieder geval… we zijn in Spanje!

De ritten in Frankrijk waren erg mooi. We ontweken de tolwegen en via de D-wegen gingen we naar het zuiden. Dit leidde ons door allerlei dorpen, langs heel veel rotondes en mooie vergezichten. Ook hebben we een hele mooie, gave rit gehad door besneeuwde landschappen met als grootste hoogte 1100 meter. Wel gek om daar met een caravan te rijden. Toevallig stopten we ook nog op een parkeerplaats met uitzicht op een brug van de hand van Eiffel: erg mooi!

Art Jan voelt zich steeds meer op zijn gemak en praat tegen iedereen alsof hij zelf ook vloeiend de taal spreekt én begrijpt. Het is soms hilarisch en af en toe beschamend over wat die allemaal vertelt, gelukkig verstaan ze hem niet, haha. En o-wee als iemand geen ‘bonjour’ terug zei in Frankrijk… hij bleef het (steeds harder) herhalen, totdat de persoon uit zicht was (met af en toe ‘hoi’, ‘hallo’ en ‘hello’ er tussendoor voor het geval het geen Frans persoon was). Belangrijk voor hem is de speeltuin op de camping, die wordt bijna professioneel gecheckt. Zonder speeltuin is het ‘saai-Saai-SAAI’. En daarnaast zit hij in de ik-wil-alles-zelf-en-alleen-doen-fase, waardoor het in zijn ogen nogal problematisch is als de speeltuin te ver weg is om alleen te gaan.

Hedzer loopt er op los en die checkt niet de speeltuin uit, maar de boom van elke caravan. Als hij de kans krijgt draait hij bij iedereen aan het neuswiel, drukt even op het knopje van de handrem, schudt aan het slot en probeert de disselbak open te trekken. Check? Check! Next. Onze dreumes weet goed wat hij wil, en ook wat hij niet wil: de camping weet dat dan ook…

Art Jan en Hedzer hebben elkaar helemaal gevonden en leren enorm van elkaar. Erg leuk om te zien dat Art Jan opeens beseft dat je best heel erg ondeugend kan/mag zijn en dat hij ontzettend oplet of Hedzer geen onrecht aangedaan wordt of gevaarlijke dingen doet (zoals zijn vingers in een elektriciteitskastje steken). Hedzer ziet weer hoe Art Jan klimt/rent en probeert dat dan ook, of ziet de bouwwerken van duplo van Art Jan en gaat ook fanatiek bouwen.

Toch merken we ook dat het allemaal nog wel veel is voor de jongens en in Frankrijk deden we dan ook regelmatig een stapje terug, en nog één en nog één. We gingen nog net niet achteruit in plaats van vooruit. Nu we in Spanje zijn en een fijne camping hebben gevonden, blijven we hier sowieso een week staan. Even bijkomen ;)

In Frankrijk hadden we trouwens nog een ‘mooie’ rit: op Camping La Cascade ging het nogal steil en bochterig. Naar beneden is één ding, omhoog iets heel anders. Maar gelukkig: gered! Wel een supermooi plekje met een prachtig uitzicht!

In Bizanet hadden we ook een leuke, kleine camping mét een speeltuin. Daarnaast konden we eindelijk buiten lunchen! Met jassen aan, sjaals om en thermokleding onder de normale kleding, maar toch. De reden om hier te overnachten was om Carcassonne te bezoeken. Een hele mooie middeleeuwse citadel. Sander en ik spelen al jaren het spel en nu hebben we het in het echt gezien. Heel mooi en indrukwekkend! En heerlijk geluncht met zijn allen, waar we vooral Art Jan een plezier mee deden in verband met het zitten in een ‘echt restaurant’.

En dan zijn we nu in Spanje! We staan op een rustige terrassencamping in Calella met uitzicht over de zee. Eerst stonden we op een andere camping tussen 1001 grijze hoofden, te grote campers en een kat die onze caravan onder sproeide (wat een stank!). Dus de dag erop direct verkast naar deze camping. Vanaf hier gaan we de omgeving verkennen en onze rust een beetje pakken. De jongens kunnen mooi spelen op de plek en in één van de twee speeltuinen, het strand is op loopafstand en de plekken die we willen bekijken zijn op redelijke auto-afstanden. Morgen wordt het 18 graden. Wat wil een mens nog meer?

Ohja, Art Jan heeft allemaal plannen van wat hij wil doen in Spanje:
1.Op zoek naar Pieten
2.Logeren bij Sinterklaas
3.Buiten eten in zijn hemd en
4.De hele dag in zijn zwembroek rondlopen

Nu stop ik er echt mee! Tot de volgende keer en de groetjes van ons allemaal!

Update: Internet liet ons in de steek en we zijn inmiddels alweer anderhalve week in Calella. De avonturen die we hier beleefd hebben komen de volgende keer!